วันพฤหัสบดีที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

เราโตกันมาอย่างไร

เคยคิดกันไหมครับ ว่าคนรุ่นพ่อรุ่นแม่เรา ที่มีความสามารถเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีได้ และท่านก็เป็นคนดีได้ จนสามารถนำพาครอบครัวไปสู่ความสำเร็จ มีเงินมีทองให้เราใช้จนเหลือเฟือกันทุกวันนี้ เค้าเลี้ยงเรามาอย่างไร ปล่อยปละละเลย หรือเลี้ยงด้วยไม้เรียว ผมเชื่อแน่ว่าคนในวัย 30+ หรือบางคนอยู่ในวัย 25+ เคยผ่านไม้เรียวมาก่อน และแน่นอน ไม้เรียวนั้นมันทำให้เราเป็นคนดีและมีคุณภาพอย่างไร น่าจะรู้กันดี ทีนี้อยากจะเอาไม้เรียวมาเปรียบกับการปฏิรูปประเทศไทยซักเล็กน้อย

ไม้เรียวเกี่ยวอะไรกับประเทศไทย จริงๆ เราทุกคนที่เป็นคนไทยมักไม่ชอบคิดเอง แต่ก็ไม่อาจบอกได้ทั้งหมดว่าคนไทยบางส่วนเป็นคนหัวสมัยใหม่ตามสมัยนิยมที่มีความคิดเสรีชน แต่โดยทั่วไปคนไทยเกือบจะครึ่งค่อนประเทศ ไม่ชอบการคิดเองแต่ชอบที่จะทำตาม แม้ในบางครั้งการให้หัวข้อไปนั่งคิดจะเกิดเป็นไอเดียใหม่ๆ ที่ทำให้มีความคิดนอกกรอบ แต่กระทั้งสิ่งแรกสุดคือ คนไทยไม่ชอบเริ่มก่อน และชอบมีนิสัยที่จะต้องใช้การบังคับกันเล็กๆ น้อยๆ พอเป็นพิธี เพื่อที่จะทำให้ไฟในตัวลุกโชนขึ้นได้ คนไทยจึงมีนิสัยชอบโดนบังคับกลายๆ อยู่ในสายเลือด เพราะหากให้เดินเองจะเป๋ไปเป๋มา ไม่เจริญเสียที แม้ในบางครั้ง แน่นอนว่าเดินไปถึงความสำเร็จแต่อาจจะใช้เวลานานไปซักหน่อย ผิดกับคนที่มีผู้ชี้ทาง กลุ่มคนเหล่านั้นจะมีโอกาสสำเร็จเร็วและยั่งยืนกว่า นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมการปฏิรูปประเทศไทย จำเป็นต้องมีการบังคับจับมือให้ทำกันเล็กๆ น้อยๆ ไม่อย่างนั้น ไม่มีทางสำเร็จได้

จะปฏิรูปประเทศไทย ต้องปรับที่ครอบครัว


ประเทศอื่นที่มีพวกหัวสมัยใหม่ ไม่ชอบการบังคับ เพราะเค้าถูกปลูกฝังมาแต่เล็กเกี่ยวกับเสรีภาพในการใช้ชีวิต ในต่างประเทศเมื่อวัยรุ่นเข้าสู่ช่วงอายุหนึ่งจะต้องออกไปผจญโลกกว้างด้วยตัวเอง เหมือนลูกนกที่พ่อแม่สอนให้บินสอนหาอาหารจนเก่งแล้วจะต้องใช้ชีวิตเอง แต่สำหรับคนไทย ลูกๆ สามารถเกาะและอยู่กับพ่อแม่จนแก่เฒ่าได้โดยที่สังคมไม่มีการตำหนิใดๆ แต่จะผิดกับครอบครัวต่างประเทศที่หากครอบครัวไหนมีลูกๆ ที่ยังเกาะพ่อแม่กินจนอายุเข้าวัยกลางคน เค้าจะถูกสังคมประนามกลายๆ

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมประเทศต่างชาติเจริญเอาๆ เพราะแต่ละคนจะต้องหัดมีความคิดและความเป็นอยู่ รวมทั้งความรับผิดชอบต่อทุกส่วนด้วยตัวเอง แต่ในครอบครัวคนไทยส่วนใหญ่ไม่มีแนวคิดจะพึ่งพาตนเองแต่แรก แต่กลับจะให้พ่อแม่คอยชี้แนะไปจนตาย หากเราจะปฏิรูปประเทศไทย เราต้องปรับเปลี่ยนแนวคิดในการสอนวิธีเอาตัวรอดและการรับผิดชอบต่อสังคมเสียใหม่ ไม่ใช่อะไรๆ ก็ต้องคอยชี้แนะ ต้องหวดกันด้วยไม้เรียวไปตลอด

หรือว่าประเทศไทยไม่เหมาะกับการขาดไม้เรียวจนชั่วลูกชั่วหลาน