การที่จะทำให้ประชาพร้อมอยู่และมีความสุขจำเป็นต้องมีกฏระเบียบเพื่อควบคุมพวกชอบแหกคอกทำให้ผู้คนลำบากและมีคุณภาพชีวิตไม่ดีไปกว่าปกติ ผังเมือง ก็เช่นกัน การจัดโซนให้เป็นรูปเป็นร่าง จัดระเบียบและวิถีต่างๆ ให้อยู่เป็นระเบียบเรียบร้อย ก็ถือเป็นการดำรงและรักษาเอาไว้ซึ่งคุณภาพชีวิต อย่างไหนไม่ดีก็ต้องสอบถามและให้ประชาชนในพื้นที่ได้รับรู้และมีส่วนในการจัดการ แต่ปัจจุบันประเทศไทยไม่เป็นแบบนั้น เรายืนยันว่าจะปฏิรูปประเทศไทย แต่กลับกลายเป็นการเดินผิดทาง มุ่งเน้นในเรื่องของรายได้เข้าประเทศ แทนที่จะรักษารายได้ในประเทศ แล้วเราจะปฏิรูปมันไปทำไม ถ้าปฏิรูประบบผังเมืองไม่ได้
บางจังหวัดผังเมืองยังไม่มีประกาศใช้ ปล่อยให้สังคมเติบโตกันอย่างยถากรรมตามมีตามเกิด ใครนึกอยากจะทำอะไรก็ทำ นึกอยากจะสร้างโรงงานก็ทำ โดยไม่นึกถึงสภาพความเป็นอยู่ว่าจะมีผลกระทบต่อใครในวงกว้างบ้าง นี่ถือเป็นเรื่องขาดกับหลักโครงสร้างที่จะดำรงรักษาวิถีชีวิตของคนเอาไว้ จังหวัดสมุทรสงคราม ถือเป็นตัวอย่างที่แย่ในระบบการจัดการด้านผังเมือง นับวัน นาเกลือจะยิ่งน้อยลงและกลายเป็นโรงงานอุตสาหกรรม สวนมะพร้าวกลายเป็นโรงงานอุตสาหกรรม ชายหาดและแนวป่าชายเลนแห่งหากินกลายเป็นที่ปล่อยน้ำเสีย
แล้วเราจะปฏิรูปประเทศไทยกันแบบไหน ถ้าปล่อยให้ของดีของประเทศที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์เหล่านั้น กลายเป็นโรงงานอุตสาหกรรม โดยที่ชาวบ้านต้องทิ้งถิ่นที่อยู่อาศัยแต่เดิม ทิ้งวิถีชีวิตที่เป็นรากเหง้าและเป็นจุดยืนของชุมชน ของเมือง ของประเทศ ไปสู่การเจริญเติบโต มันจะโตกันแบบไหน นึกภาพกันออกหรือเปล่า
